Karanlık bir ana rahminden çıkıp merhaba diyorsunuz dünyaya. Sizi, hayatının en anlamlı varlığı olarak gören sıcacık kucaklar karşılıyor. Tek bir gülüşünüzle cennette hisseden kucaklar…
Sizinle tüm düzenleri, tüm alışkanlıkları değişiyor. Her şey size göre yeniden planlanıyor… Sağlığınız, duygusal, sosyal, zihinsel ve fiziksel gelişiminiz için pervane olunuyor.
Ardından okula başlıyorsunuz. Bir öğretmen gelip size okumayı, o minicik parmaklarınıza kalem tutmayı öğretiyor. Edebiyata mı meraklısınız ya da spora ve yahut müziğe? Kendinizi, yeteneklerinizi keşfetmenizi sağlıyor. İsteklerinizi gerçekleştirebilmeniz için ailenizle beraber yol göstericiniz oluyor.
Her neyse yaşadığınız hep yanınızda oluyorlar. Okulunuz, işiniz, evliliğiniz... Mutluluğunuzda koştuğunuz gibi yanlarına üzüntünüzde de yine o kanatların altında dinleniyorsunuz. Yine o tecrübelerden nasihat istiyorsunuz. Yine bir rehberlik... Çünkü sizi en iyi onlar tanır. Zayıflığınızı da kudretinizi de en çok onlar bilir.
Çocuğunuzu emanet edebileceğiniz en güvenli kollar yine onlar. Artık dede-nine oldular. O tonton yüzleriyle gülümsüyorlar ailenize, çocuklarınıza masallar anlatıyorlar.
Hayatlarının son demlerine geldiklerinde yine paylaşmak istiyorlar hayatınızı. Evet, bu kez size verecek çok bir şeyleri kalmadı ama nasıl ki o savunmasız anlarınızda hep yanınızda olup, hayatlarını feda ederken tek bir gülüşünüzü bekledilerse inanın bugünkü istedikleri de o sıcak tebessümden başka bir şey değil.
Kocaman tebessümlerle dolu bir ömür geçirmemiz dileğiyle…
Saygıyla…
Sevcan KUŞLAR
|